W poniedziałek, wtorek i środę spotykaliśmy się w szkole. Zaczęliśmy od integracji. Było wiele zabaw, zatańczyliśmy również „belgijkę”. Można rzec, że był to taniec naszej wymiany. Wspólnie z grupą niemiecką opracowaliśmy również tegoroczny projekt: historia hanzy i gotyku ceglanego. Hospitowaliśmy również kilka lekcji naszych gospodarzy. Ja byłam na łacinie i WF-ie. We wtorek pojechaliśmy na wycieczkę do zamku Corvay, po którym oprowadzali nas niemieccy koledzy i siostra Carola- była dyrektor Marienschule. Odwiedziliśmy również Höxter- małe miasteczko nad Wezerą.

W czwartek i piątek zwiedzaliśmy Lubekę. Jej gotyckie kościoły, z których najsłynniejszym jest kościół NMP, muzea (Dom Willego Branda, Tomasza Manna, Güntera Grassa). W czasie wolnym spacerowaliśmy ulicami starego miasta. Lubeka słynie w całej Europie z przepysznego marcepanu. Na każdym roku można znaleźć sklepy oferujące lubecki marcepan. W piątek po południu z racji pierwszego piątku była Msza święta. Tym razem po niemiecku. W kościele było muzeum 4 męczenników z Lubeki.

W sobotę pojechaliśmy nad morze do Travemünde, a następnie na obchody święta zjednoczenia Niemiec. Zwiedziliśmy muzeum poświęcone granicy niemiecko-niemieckiej. Było to bardzo wzruszające. Po południu musieliśmy niestety odwieźć niemiecką grupę na dworzec do Lubeki. Na dworcu pożegnaliśmy się i zatańczyliśmy naszą ulubioną belgijkę. Do Lublina wróciliśmy w niedzielę około 4 nad ranem.

Cała wymiana była świetnie zorganizowana. Mieliśmy bardzo dużo czasu wolnego, dzięki czemu bardzo się ze sobą zintegrowaliśmy. Różnić między polską, a niemiecką szkołą jest wiele. W Niemczech uczniowie maja więcej zajęć praktycznych, co w Polsce się niestety nie zdarza. Na przykład dzieci na przyrodzie uprawiają przyszkolny ogródek. Uważam, że jest to świetne. Myślę, że udowodniliśmy, że mimo różnych narodowości potrafimy stworzyć razem piękną więź przyjaźni. Ten tydzień zaowocował mnóstwem wspomnień na całe życie.

 Zuzia W.

Historia polsko-niemiecka jest bardzo trudna, ale dzięki współpracy młodzieży z naszych krajów oraz zawieraniu nowych przyjaźni, pokazujemy innym, że możemy ze sobą żyć w zgodzie.

~Dyrektor Marienschule

Unser Austausch mit Bielefeld

Vom 25. September bis zum 3 Oktober habe 15 von unseren Schülern an einem Schüleraustauschprogramm mit Bielefeld teilgenommen. In diesem Jahr ist Biskupiak nach Deutschland gefahren.

Am Samstag gegen Mittag waren wir schon in Bielefeld und die deutschen Familien haben unsere Schüler nach Hause genommen. Abends sind einige von uns zum einen Volksfest gegangen. Das machte viel Spaß. Am nächsten Tag waren alle auf einer Messe in der polnischen Kirche. Danach war die Stadtspielzeit. Drei Gruppen haben eine Liste mit Aufgaben erhalten. Wir haben ganz Bielefeld besucht, aber das Beste war, dass wir uns kennen gelernt haben.

 Am Montag sind wir zur Marienschule gegangen. Die deutschen Schüler haben uns die Schule gezeigt. Alle waren beindruckt, wie groß sie war. Der beste Teil waren die Integrationsspiele. Alle haben viel gelacht. Die polnischen Schüler haben den deutschen den "Belgijka"-Tanz beigebracht. Dieser Tanz wurde das Erkennungszeichen von unserer Freundschaft. Dienstags haben unsere Schüler an dem deutschen Unterricht teilgenommen. Danach haben wir unsere Projekte vorgestellt. Der spannende Teil des Tages war eine Reise nach Corvay,  wo wir ein Schloss besichtigt haben. Und so war der vierte Tag zu Ende. Der Mittwoch war dem Dienstag ähnlich, nur das wir nirgendwohin gefahren sind.

Am Donnerstag mussten wir uns von Bielefeld verabschieden. Eigentlich war niemand traurig, weil die deutschen Schüler mit uns kamen. Wir sind nach Lübeck gefahren und an diesem Tag haben wir die Stadt und die evangelischen Kirchen besichtigt. Alle waren von der Größe der Gebäude begeistert. Die Nacht in der Jugendherberge  hat viel Spaß gemacht. Alle lachten viel und die Lehrer konnten nicht schlafen. Freitag war dem Donnerstag ziemlich ähnlich. Wir haben viele Museen besucht, wie das Günter- Grass-Museum und Thomas-Mann- Museum. Wir haben auch an einer Messe auf Deutsch teilgenommen. Und so war auch dieser Tag zu Ende. Dann kam die letzte Nacht, schlafen wollte also keiner. An dem letzten Tag, dem Tag der deutschen Einheit, sind wir an die ehemalige deutsch-deutsche Grenze gefahren und haben an einem Volksfest teilgenommen.

 Leider kam dann die Abschiedszeit. Am Bahnhof in Lübeck ist etwas Erstaunliches passiert. Die Schüler haben den "Belgijka"-Tanz getanzt. Alle Passagiere und Schaffner haben uns beobachtet. Die Mädchen haben geweint und die Jungs habe sie aufgemuntert. Und der Zug ist gekommen. Das war eine unvergesliche Reise. Bis zum nächsten Jahr!

Dominik

On Friday evening, September 25^th, fifteen of us - students from our school - got on the bus, with a sixteen-hours’ drive to Bielefeld, Germany ahead. We prayed for a good journey and left Lublin feeling really excited, especially the four of us who had taken part in the exchange the previous year. We crossed the Polish-German border at 5 am and then, about an hour later, the sun went up, so we could see a little bit of Germany through the windows. The first thing we spotted were windmill farms. They were around almost every city!

Around noon we got to our destination. We loved the place – Bielefeld is really pretty. In front of the school we met our hosts, and Mr Kunnert, the headmaster of Marienschule welcomed us. Then we went to our hosts' houses to meet the rest of the families and to eat lunch. Later, some of us went to Stiftsmarkt, which is a fair in the district of Bielefeld called Schildeshe, where Marienschule also is. In the evening we fell asleep really fast, exhausted, but happy.

Sunday was the day of lying in because we went to church at 11.15 to attend a Polish Mass. Then we got sheets of paper with questions like "How many windows has the town hall got?" or "How many trees are there on the Sparenburg castle?" - it was the city game. We went to the city center, Sparenburg, and some other locations. We also saw the biggest skatepark inside the city. When we got home, it was time to eat dinner and have a nap.

On Monday morning we got to school at 8 am. The day started with some integration activities, including our favourite "belgijka". Then it was time for a tour of the school. We were really impressed, especially with the school church. We have a chapel, they have a church. Then, we watched the presentations we had prepared as part of the project work. After school we had lunch, spent time with our host families, went shopping or to see some more of the city. One of us met a friend from last year exchange, and from a reliable source we know that it is amazing to see each other again after a year.

On Tuesday we went to one lesson with our hosts. It was twice longer than our lessons, but it was worth it - seeing an another system of schooling. However, the lesson was interrupted by a fire drill. We had an opportunity to see a thousand students on the playing field. Then we did some project work again, ate lunch at the canteen and got back onto the bus, this time with our hosts, to go to Corwey Castle and Höxter. It was a short but interesting trip. When we got back, some of us went to Sparenburg once again to see a spectacular sunset. We also saw the red moon from there.

On Wednesday we learned about medieval clothes and dances from Ewelina's presentation. She also taught us such a dance. Then we went on with the dancing theme and it was "belgijka" once again. The German part of our group played "I love you, Poland!" prepared by Zuza. The girls won. Later, we went to an another lesson, which was also twice as long as in Poland. In the afternoon some of us went go-karting, which was a new thing for some of us. This is it - you're always trying new things on international exchanges. We were there with Ania's guest from last year. It was awesome to meet him again. Then we got home to pack our suitcases – the next morning we were leaving for Lubeck.

Thursday came - it was time to say goodbye to Bielefeld and the families, but we couldn't wait to see Lubeck. After an almost five-hours’ drive we got there and got accommodated in a youth hostel. We saw Willy Brandt Haus, St. Mary's Church and other beautiful places in Lubeck. We also had two hours of free time to enjoy the city on our own.

On Friday we went to Buddenbrooks Haus and Gunther Grass Haus. We especially loved the latter, but there we could also feel sadness in the air - we knew that it was the last full day together. In the evening we took part in a Mass in a catholic church in Lubeck. Then we had some time to walk around the city at night.

Saturday morning till noon was the last few hours together. We went to Travemunde, which most of us hadn’t expected, so it was a nice surprise - "We are going to the beach!". Seeing the Baltic Sea from Germany, not from Poland was amazing - it reminded us that we are never too far away from home. We wanted to stay instead of going back to Lublin.

On Saturday we also saw an exhibition on German-German border - it was the 25th anniversary of uniting the country. And that time came... we had to say goodbye to our hosts at the train station in Lubeck. There were tears and so many hugs…, but then Natalia and Konstantin started to dance "belgijka". Someone connected a loudspeaker to the phone and played the music for "belgijka" on the platform. And we started dancing! People were filming us, staring at us. It was like a flash mob - and it felt amazing.

But we had to say goodbye. At 3 pm we went back to our bus and drove away, back to Poland. Going home, we watched movies, some of us slept, others talked or maybe tried to learn something for a Monday test at school - yes, it was time to go back to reality. At 8 pm we crossed the border. We were happy to see our homeland again, and we realised how much we had missed it. At 4 am we were back in Lublin.

International youth exchanges are one of the best things that you can experience at school. You get to know another country in the best possible way - living with a family that is completely different from yours, hundreds kilometers away from your home, seeing all of it from a different perspective, not only meeting people who live there, but also getting to know your own schoolmates – and making best friends.

 Łucja