O wschodzie słońca śpiewamy godzinki, droga mija naprawdę szybko. Nieco spóźnieni, ale bez szwanku (no może z wyjątkiem problemów z firanką w autokarze J ) docieramy do celu, a tam wita nas zapowiadający się upalnie i ciekawie dzień w miejscu najważniejszym dla wszystkich Polaków – katolików – przed tronem Matki Bożej Królowej Polski.

W auli o. Kordeckiego dostajemy książki przewidziane dla każdego z uczestników oraz...miejsca na podłodze. Ale nie narzekamy - na podłodze słychać przecież tak samo jak na krzesłach i dlatego już po chwili wsłuchujemy się w konferencję ks. Marka Studenskiego pt. ,,O relacji wolności i miłości”. Wokół nas nasi rówieśnicy z całej Polski. Niczym się nie różnimy (no może poza rodzajami mundurków – tych jest naprawdę dużo J, uczymy się w katolickich szkołach, wierzymy w Boga, wyznajemy ten sam system wartości, zmagamy się z problemami życia codziennego, ewangelizacji w naszych środowiskach, jesteśmy młodzi, ciekawi świata, chętni do zmieniania go na lepsze. Fakt, że jest nas tak dużo jest naprawdę budujący!

Po konferencji czekają nas bardzo ciekawe świadectwa rodziny Głowackich oraz rodziny Baranów – założycieli fundacji ,,Jeden z nas”. Krótka przerwa i o swoim doświadczeniu opowiada Adam Woronowicz – aktor, który wcielił się m.in. w postać bł. ks. Jerzego Popiełuszki w filmie ,,Popiełuszko, wolność jest w nas”. Pan Woronowicz mówi nam wstrząsające słowa o roli kapłanów i łasce kapłaństwa, tym bardziej mocne, że wypowiedziane przez świeckiego. Spotyka się z absolutną ciszą wsłuchanych uczestników i gorącym aplauzem.

Nadchodzi czas dla nas – możemy zadawać pytania prelegentom, padają ciekawe odpowiedzi. Potem wyciszenie i adoracja Najświętszego Sakramentu. Moment bardzo uroczysty, witamy Gospodarza tego miejsca. To do Niego przyjechaliśmy. Cisza jest czasem, kiedy możemy z Nim porozmawiać. Wspólnie i każdy z osobna. Po adoracji następuje przejście do kaplicy, uroczyste odsłonięcie cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej i Msza Święta. Witamy Królową Polski i modlimy się za nas i za nasze szkoły, których Ona jest Patronką.

Później obiad, rozchodzimy się, niektórym z nas udaje się wejść na wieżę i podziwiać Częstochowę z góry. Piękne widoki i strasznie wieje. Na końcu spotykamy się wszyscy na Drodze Krzyżowej, która kończy się przed pomnikiem św. Jana Pawła II, gdzie robimy sobie pamiątkowe zdjęcie z biskupem. Dzień dobiega końca. Wsiadamy do autokaru i zaliczamy ostatni punkt naszej wyprawy...McDonald's. Czym byłaby wycieczka bez tego elementu? J Docieramy późnym wieczorem zadowoleni i pełni wrażeń. To był dobry dzień. Wracamy bogatsi o nowe doświadczenia, usłyszane słowa i o pewność, że jest nas dużo! Planujemy wybrać się za rok. Bo naprawdę warto!

Maria Borsuk kl. II C