Narodziny Jezusa Chrystusa – przyjęte datowanie na czas między 8 a 4 r. p.n.e., według ks. G. Szamockiego 3 lub 2 rok p.n.e.
dostęp po zalogowaniu na stronie: https://www.biblistyka.umk.pl/szukaj?kwestia=inne&strona=4
Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa – przyjęte datowania na 30 lub 33 r. (rozważania na ten temat: W.H. Carrol, Historia chrześcijaństwa, t. I, Narodziny chrześcijaństwa, Wrocław 2009, s. 375-376 i s. 385-386).
Nawrócenie św. Pawła – 37 r.
Podróże misyjne św. Pawła – I – 45-49 r., II – 50-52 r., III – 53-58 r.
T. Zwilnian-Grabowski, Podróże misyjne św. Pawła, Colloquia Theologica Ottoniana nr 2/2008, s. 7-21. Dostęp na stronie: http://bazhum.muzhp.pl
Sobór jerozolimski – 49 r. (spotykane również daty 48 i 50 r.), rozstrzygnięcie sporu antiocheńskiego
Prześladowania chrześcijan w Rzymie:
64 – prześladowania za panowania Nerona (54-68 r.), pożar Rzymu
202 – dekret Septymiusza Sewera zakazywał przechodzenia na chrześcijaństwo oraz traktował działalność ewangelizacyjną jak przestępstwo.
Panowanie Decjusza (249 – 251 r.) 250 r. nakaz składania ofiar bogom rzymskim
Panowanie Dioklecjana (284-305 r.): kilka edyktów cesarskich przeciwko chrześcijanom:
299 – nakaz składania ofiar w armii rzymskiej by pozbyć się z niej chrześcijan,
303 – edykt nakazujący niszczenie świątyń, konfiskatę ksiąg, zakaz nabożeństw, degradacja urzędników, którzy byli chrześcijanami,
304 – edykt nakazujący wszystkim składanie ofiar.
Uznanie chrześcijaństwa w Rzymie:
311 – dekret Galeriusza uznający chrześcijaństwo
313 – edykt mediolański Konstantyna Wielkiego
392 – Teodozjusz Wielki zakazuje kultów pogańskich
Herezje wczesnochrześcijańskie
Arianizm (Ariusz zm. 336 r.) nie uznawał Trójcy Świętej
Sobór powszechny w Nicei (325 r.) potępia arianizm
Nestorianizm nie uznawał unii hipostatycznej (więcej o unii hipostatycznej: ks. G. Strzelczyk, Unia hipostatyczna, Studia Bobolanum 28, nr 2, 2017 r., s. 129-141, http://bobolanum.pl/images/studia-bobolanum/2017/02/StBob_2017_2_Strzelczyk.pdf)
Nestorianizm został potępiony na soborze efeskim w 431 r.
Monofizytyzm uznawał, że natura boska wchłonęła naturę ludzką Chrystusa. Został uznany za herezję na soborze chalcedońskim w 451 r.
